Vet op de botten
Column Albert Verschure
Wakker worden op een zondagochtend met verse broodjes en een eitje. Zo wil ik dit nieuwe jaar elke dag wel beginnen. Ik had op weg naar de douche alleen niet naar rechts moeten kijken, want daar hangt bij ons de spiegel. Je snapt ‘m al. Na de eerste schrik nam ik me voor om een poosje zonder vet te leven op crackers en wortelsap. Dan maar even flink chagrijnig.
100.000 euro
Dit doet me denken aan die ondernemer die verslagen voor me stond. Ondanks een goed rendement wilde hij zijn bedrijf verkopen. Hij voegde er zuchtend aan toe: ‘Zes dagen in de week werken, nooit een moment meer rust, er moet meer zijn in het leven.’ Ik verplaatste me in de potentiële koper en constateerde dat zijn rendement top is omdat de beste man al die tijd voor twee werkte. Dus in zijn plaats heb ik maar liefst twee poppetjes nodig. Hiermee zakt het rendement al aardig af. Vervolgens is dat rendement zo fraai omdat hij de lage inkoopprijzen in de hogere verkoopprijzen kwijt kon. Dat zijn klanten hier niet blij mee waren, nam hij op de koop toe. Mijn conclusie? Had hij op normale uren gewerkt en niet teveel met prijsstijgingen geknoeid, dan had hij minder geld verdiend, maar het beter naar zijn zin gehad. Hij keek me verdwaasd aan toen ik zei: ‘Of je zorgt dat je er meer mensen bij krijgt, of je gaat werk uitbesteden, of je neemt afscheid van lastige klanten. Wat heb je aan 100.000 euro meer op je bankrekening als je overspannen bent en je relatie op de klippen loopt? Dan doe je met 100.000 euro niets meer.’
Worst en kaas
Beste ondernemer, een goed gemoed is goud waard. Ik laat de crackers en wortelsap voor wat ze zijn en doseer gewoon dat worsten kaasplankje. Mijns inziens veel realistischer. En onthoud, teveel vet op de botten hebben is niet altijd gezond.